Bieszczady

Bieszczady to legendarny kierunek ucieczki od zgiełku cywilizacji – nie są obecnie nieujarzmionym i wyniosłym terenem, po którym wałęsali jedynie robotnicy leśni, niemniej jednak w dalszym ciągu spełniają pragnienia o spokoju i wietrze we włosach. Są najmniej użytkowanymi i zaludnionymi górami u nas. Refleksję przywołują symbole minionych epok: zarośnięte tereny po starych wsiach, dawne bojkowskie cerkwie i opuszczone hale po PGR-ach. To jedyny tak okazały teren w Polsce, gdzie udało się przywrócić pierwotny, naturalny przyrodniczy wygląd. W żadnym innym miejscu w Polsce, człowiek nie staje tak blisko natury, w jej niemal pełnej, dostosowanej i bardzo namacalnej formie.

Bieszczadzkie połoniny, które są największą atrakcją przyrodniczą i turystyczną tych gór w Polsce, porastane są przez wiele endemicznych, chronionych roślin, przykładowo fiołek dacki, pszeniec biały. Wśród dużych polskich ssaków najliczniej występuje tu niedźwiedź brunatny, jeleń karpacki, wilk, żbik. Ryś jest symbolem Bieszczadzkiego Parku Narodowego, należy on jednakże do zwierząt niezmiernie rzadkich.

Zagórz, Lesko i Ustrzyki Dolne to trzy stare miasteczka rozrzucone pośród wzgórz na południowy wschód od Sanoka, są swego rodzaju furtką, przez którą wkracza się w polskie Bieszczady. Choć nie rzucające się w oczy, każde z nich ma interesującą przeszłość, a na odkrycie ich urody nie wystarczy krótka wizyta.

Bieszczady najśliczniejsze są jesienią, kiedy turystów jest mniej aniżeli latem, a las mieni się paletą przepięknych, ciepłych barw. Przykładem prawdziwego arcydzieła ciesielskiego rzemiosła jest Drewniana cerkiew św. Mikołaja w Hoszowie. Z kolei Zalew Soliński (Jezioro Solińskie) oznacza dla wczasowiczów wspaniałą rekreację – kajaki, żaglówki, kąpiele – jeśli szukasz noclegu nad Soliną – sprawdź stronę: www.wczasynadjeziorem.pl/solina.